و قال [ع ] : لا یزهدنک فی المعروف من لا یشکره لک ، فقد یشکرک علیه من لا یستمتع بشی ء منه ، و قد تدرک من شکر الشاکر اکثر مما اضاع الکافر ، [[ و الله یحب المحسنین ] ]

ترجمه: کسیکه به خاطر دنیا محزون باشد . از قضای الهی ناخشنود است .

 و آن کس که از مصیبتی که به او رسیده شکایت کند . شکایت پروردگارش را کرده

و کسیکه نزد ثروتمندی رود و بخاطر ثروتش در برابر او تواضع کند دو سوم دینش از دست رفته،

و کسیکه قرآن بخواند و پس از مرگ وارد آتش گردد از کسانی بوده که آیات خدا را استهزاء می کرده .

 و آن کس که قلبش سخت با حب دنیا پیوند خورده باشد این سه حالت او را رها نخواهند کرد :  اندوه دائم ،حرصی که هرگز او را ترک نگوید و آرزویی که به آن نخواهد رسید .

حال  خودت دیدی و خواندی که محبت دنیا مانند مرض قند کم کم تمام وجودت را فرا می گیرد ونابودت می کند .پس تا بهار جوانی در وجودت ریشه دارد ،ریشه های دل باختگی به دنیا را از قلبت درآور.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: